βαλάνι

το και βαλανίδι και βελανίδι (AM βαλάνιον, Α και βαλανίδιον)

ο καρπός της βαλανιδιάς

νεοελλ.

1. το κύπελλο του καρπού το οποίο χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία

2. πληθ. οι όρχεις

αρχ.

1. αφέψημα από βαλανίδια

2. καθαρτική βάλανος*.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποκορ. του βάλανος-βαλάνιον < βαλάνι-βαλανίδιον < βαλανίδι. Ο τ. βελανίδι με τροπή του -α- σε -ε-, ως άτονο και από επίδραση του ακολουθούντος υγρού].